ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΓΓΥΗΤΗ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΦΕΙΛΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΓΓΥΗΤΕΣ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΤΟΥ

ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΦΕΙΛΕΤΗ

Τα δικαιώματα του εγγυητή εναντίον του πιστωτή πηγάζουν από τη σχέση που δημιουργείται από τη σύμβαση της εγγύησης και προκύπτουν κατά το χρόνο που καθίσταται εγγυητής. Ένα από τα δικαιώματα αυτά μεταξύ άλλων και σύμφωνα με την νομοθεσία και την νομολογία, είναι το δικαίωμα του εγγυητή όπως εισπράξει από τον πρωτοφειλέτη το ποσό που έχει πληρώσει έναντι της εγγύησης του.

Σχετικά είναι τα Άρθρα 98 και 103 του περί Συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149 που προνοούν μεταξύ άλλων ότι:

Aν το χρέος, για το οποίο δόθηκε η εγγύηση, καταστεί απαιτητό ή ο πρωτοφειλέτης παραλείψει να εκπληρώσει υποχρέωση που καλύπτεται από την εγγύηση, ο εγγυητής, με την καταβολή ή την εκπλήρωση όλων για τα οποία ευθύνεται, υποκαθίσταται σε όλα τα δικαιώματα του πιστωτή έναντι του πρωτοφειλέτη (Άρθρο 98 του περί συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149) και ότι,

Σε  κάθε σύμβαση εγγύησης περιέχεται σιωπηρή υπόσχεση του πρωτοφειλέτη για κάλυψη του εγγυητή, και ο εγγυητής δικαιούται να αναζητήσει από τον πρωτοφειλέτη κάθε ποσό καλώς καταβληθέν από αυτόν δυνάμει της εγγύησης, αλλά δεν δύναται να αναζητήσει ποσό κακώς καταβληθέν (Άρθρο 103 του περί συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149).

Συνεπώς, υπάρχει σιωπηρή υπόσχεση του πρωτοφειλέτη προς τον εγγυητή για κάλυψη του σε περίπτωση που ο εγγυητής πληρώσει την οφειλή του. Επίσης ο εγγυητής έχει άμεσο αγώγιμο δικαίωμα εναντίον του πρωτοφειλέτη μόλις πληρώσει στο πιστωτή οποιαδήποτε οφειλή ή χρέος του πρωτοφειλέτη όταν αυτό καταστεί απαιτητό. (βλ.  Coppin v. Gray (1842) 1 Y & Z Cr. Case).

ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΣΥΝΕΓΓΥΗΤΩΝ

Η συνεισφορά μεταξύ συνεγγυητών αποτελεί  αυτονόητη αρχή δικαίου, καλά καθιερωμένη.  Ο εγγυητής δεν μπορεί να έχει αξίωση εναντίον συνεγγυητή του μέχρις ότου έχει πληρώσει πέραν του μεριδίου που του αναλογεί, διότι τότε μόνον καθίσταται βέβαιη η αναγκαιότητα για την αναζήτηση της συνεισφοράς. Pollock & Mulla: Indian Contract and Specific Relief Acts 11^η εκδ., Τόμος ΙΙ σελ– 997-999.

Σύμφωνα με την νομοθεσία και νομολογία, το δικαίωμα του εγγυητή εδράζεται  πέραν των Άρθρων 98, 104 και 105 του περί Συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149 και στους κανόνες της επιείκειας, οι οποίοι έχουν εφαρμογή στη Κύπρο δυνάμει του Άρθρου 29 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60, όπως επίσης και στο Κοινοδίκαιο.

Σύμφωνα με το Άρθρο 104 του περί συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149: «Όταν δύο ή περισσότερα πρόσωπα είναι συνεγγυητές για το ίδιο χρέος ή υποχρέωση, είτε από κοινού είτε χωριστά, και είτε δυνάμει ίδιας είτε δυνάμει διαφόρων συμβάσεων, και είτε εν γνώσει των υπολοίπων είτε όχι, οι συνεγγυητές, αν δεν υπάρχει συμβατικός όρος για το αντίθετο, ευθύνονται μεταξύ τους, εξίσου για την καταβολή ολόκληρου του οφειλόμενου χρέους ή του μέρους αυτού που δεν καταβλήθηκε ακόμη από τον πρωτοφειλέτη»

Περαιτέρω, σύμφωνα με το Άρθρο 105 του περί συμβάσεων Νόμου Κεφ. 149: «Συνεγγυητές οι οποίοι ευθύνονται για διαφορετικό ποσό, υποχρεούνται να καταβάλουν το οφειλόμενο εξίσου, εντός των ορίων των αντίστοιχων τους υποχρεώσεων.»

Συνακόλουθα, συνεγγυητής έχει δικαίωμα συνεισφοράς εναντίον άλλων συνεγγυητών του.  Έτσι οποιοσδήποτε συνεγγυητής που πλήρωσε περισσότερα από το μερίδιο της κοινής υποχρέωσης που είχαν όλοι μαζί ο συνεγγυητής δικαιούται να εξαναγκάσει τους άλλους να συνεισφέρουν για την εξόφληση της οφειλής του πρωτοφειλέτη. Το ποσό που μπορεί να εισπράξει ο κάθε συνεγγυητής από συνεγγυητή του ως συνεισφορά, εξαρτάται από τον αριθμό των αξιόχρεων συνεγγυητών και από το ποσό για το οποίο ο καθένας εκ των συνεγγυητών ευθύνεται.  Αν συνεγγυητές δεν ευθύνονται για ίσα ποσά, το δικαίωμα συνεισφοράς υπολογίζεται κατ’ αναλογία του ποσού για το οποίο ο καθένας ευθύνεται και ένας συνεγγυητής δεν μπορεί να κληθεί να συνεισφέρει πέραν του ποσού για το οποίο ευθύνεται βάσει της δικής του συμφωνίας. Bullen & Leake & Jacobs, Precedents of Pleadings,12^η έκδοση στις σελίδες 461 και 462 κάτω από τον τίτλο «δικαίωμα αγωγής από εγγυητή».

Σχετικές είναι οι αποφάσεις Γεωργιάδη ν Γεωργιάδη (1988) 1 (Α) Α.Α.Δ. 1883 και Alikhani Borna ως Διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντος Hossein Alikha v. Γεώργιου Προδρόμου και άλλης (2012) 1. Α.Α.Δ. 657.

 

Aristos Nicolaou – Author